Partij Zonder Naam

Als klein jongetje was ik op vakantie in Engeland en zag daar opvallend veel Opel Ascona’s en Opel Kadetten rondrijden. Wel met het stuur aan de verkeerde kant, da’s logisch. Wat ik niet begreep: “Zit daar nou een Vauxhall embleem op de motorkap… en er staat Vauxhall achterop… WTF?! “ Na een oorvijg van mijn vader, want F*ck mocht je toen nog niet hardop zeggen, legde hij het geduldig uit. “Engelsen willen geen Duitse auto kopen, dus plakken ze er een Engels merk op en dan kopen ze ‘m wel.” En ik maakte meteen kennis met de understated humor van de Britten: ’badge engineered’. Ik lag in een deuk, wie vliegt daar nou in? Maar het werkte dus wel.

Dat dachten ze bij de PvdA kennelijk ook. “Lokale PvdA afdelingen gaan onder een andere naam aan de gemeenteraads verkiezingen meedoen, omdat bijna niemand meer op de PvdA wil stemmen. Het partijbestuur vind dat prima.” Ik zeg het er maar even bij: dit is geen grap. Het stond afgelopen 10 februari vrij achteloos in de krant en je hoort er nergens meer over. WTF! Een A-merk onder de partijen verandert lokaal z’n naam want, zoals een PvdA raadslid doodleuk toelicht: “De naam PvdA schrikt mensen af.”

Tuurlijk. waarom zou je je partijprogramma, je beleid of je kandidaten veranderen als je ook je naam kunt aanpassen? Digitaal drukwerk kost een drol, je krijgt een nieuwe naam er sneller door bij de achterban: “Hahaha, slim. We doen gewoon of we een andere partij zijn, dan stemmen ze wel op ons!” En verdraaid: minimaal 11 PvdA afdelingen doen onder allerlei andere namen mee. in

. Klinkt als Pegida en dat ligt schijnbaar lekker in het gehoor in die streek. De SP, met hun brutale linkse tomaat, krijgt concurrentie van de komkommer van de PvdK. En ook de naam PVVD wordt overwogen in een aantal gemeenten. Zo hark je snel al die bijziende PVV-, VVD- en PVDD-stemmers naar binnen. De enige naam die de lading echt zou dekken, Partij van de Neoliberale Arbeid, is nog nergens gesignaleerd.

Het maakt die ellenlange verkiezingsuitslagen op TV natuurlijk wel leuker. Buiten de stemlokalen worden kiezers geïnterviewd. Mensen die net met een rood potloodje ‘Leids Links’ of ‘Sociaal Soest’ hebben aangevinkt, omdat ze niks meer van de PvdA willen weten. Die close-up, op het moment dat ze van de interviewer horen, dat ze daarnet toch echt gewoon weer PvdA hebben gestemd. Dat wordt de hele avond buikpijn van het lachen. Van Joop den Uyl tot Badge Engineered Socialism: de geschiedenis van sociaaldemocraten in de Lage Landen.